هدف اصلی از این تحقیق، بهینه سازی عملکرد کوره ها ی احتراقی به منظور کاهش میزان آلاینده های تولید شده در اثر انجام عملیات احتراق است. پارامترهایی که بهینه سازی بر اساس آنها انجام شده است عبارت اند از درصد هوای اضافی، دمای هوای خروجی از پیش گرمکن و نوع سوخت. در واقع با در نظر گرفتن اثرهای این سه عامل، بهینه سازی به گونه ای انجام می شود که میزان انتشار آلاینده ها به حداقل مقدار خود نزدیک و بهترین سوخت با توجه به پارامترهای ذکر شده انتخاب شود. آلاینده های مورد نظر COx ، NOx و SOx است و عملیات بهینه سازی روی سه نوع سوخت گاز طبیعی، نفت کوره و گازوئیل انجام شده است. برای انجام عملیات بهینه سازی، ابتدا تابع هدف که رابطه ای غیر خطی با دمای هوای خروجی از پیش گرمکن و درصد هوای اضافی دارد به دست آمده است. در واقع رابطه هایی که بیانگر تاثیرهای افزایش یا کاهش دمای هوا و درصد هوای اضافی بر میزان تولید سه ترکیب ذکر شده هستند، تابع هدف را تشکیل می دهند که این رابطه ها با به کارگیری روش های برازش اطلاعات تهیه شده اند.سپس تابع هدف با استفاده از روش تابع پنالتی که یکی از روش های متداول بهینه سازی تابع های غیر خطی است حل شده و شرایط بهینه برای به حداقل رساندن ترکیب های آلاینده به دست آمده است. کلیه مراحل بالا به وسیله یک برنامه کامپیوتری انجام می شود. این نرم افزار با زبان برنامه نویسی MATLAB نوشته شده است. عملیات برای سه نوع سوخت انجام می شود و در پایان با توجه به نتیجه های مربوط به هریک از سوخت ها می توان مناسب ترین نوع سوخت را به منظور تولید کمترین میزان آلاینده انتخاب کرد.

فناوری شتاب دهنده های باریکه الکترونی طی سال های گذشته در کاربردهای زیست محیطی پیشرفت های قابل توجهی داشته است. از جمله کاربردهای زیست محیطی شتاب دهنده های صنعتی، پاکسازی گازهای تولیدی تأسیسات صنعتی از اکسیدهای نیتروژن و گوگرد (NOx, SOx) می باشد. گازهای حاصل از احتراق ذغال سنگ، نفت، گاز طبیعی و. . . که در نیروگاه های برق، پالایشگاه ها و کارخانه های صنعتی تولید می شوند، شامل مقادیر بالایی از این اکسیدها بوده که در اغلب موارد بیش از حد مجاز است. پاکسازی به روش پرتودهی، شامل اضافه کردن مقادیری آمونیاک به گازهای خروجی و پرتودهی از طریق باریکه الکترونی شتاب دهنده است. پرتودهی، رادیکال هایی را تولید می کند که با SOx و NOx مجدداً واکنش انجام داده و اسیدهای مربوطه شکل می گیرد. با وجود آمونیاک این اسیدها به آمونیوم سولفات ((NH4)2SO4) و آمونیوم نیترات (NH4NO3) تبدیل می شوند و از طریق ته نشین کننده های الکترواستاتیکی جمع آوری و به عنوان کود شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند. بررسی فرایند تصفیه گازهای آلوده توسط باریکه الکترونی و همچنین جایگاه شتاب دهنده الکترون در واحدهای صنعتی آلاینده محیط زیست در ایران می تواند راهکار مناسبی جهت بر طرف سازی این معضل زیست محیطی باشد.

زمینه و هدف: کاهش آلاینده ها هوا برای حفظ سلامتی انسان و محیط زیست مهم است. اعمال اقدامات کنترلی و استفاده از دستگاه ها و تجهیزات فنی و موثر جهت دستیابی به استراتژی کنترل آلودگی ضرورت دارد. از گام های مهم در کنترل آلودگی انتخاب تجهیزات کنترلی مناسب است. انتخاب تجهیزات کنترلی مناسب به دلیل انتشار آلاینده های کمتر، کاهش تخریب و هزینه های زیست محیطی را به دنبال خواهد داشت. یکی از چالش های مدیریتی در حال حاضر انتخاب تجهیزات کنترلی مناسب مبتنی بر معیارهای اقتصادی، فنی و زیست محیطی است. هدف تحقیق حاضر انتخاب تکنولوژیهای کنترل آلودگی هوا با در نظر داشتن معیارهای اقتصادی، اجتماعی، فنی و اجرایی مناسب است. انتخاب تجهیزات کنترلی مناسب و موثر یک فاکتور کلیدی در پیشگیری از هدر رفت سرمایه های مالی و انسانی است. روش بررسی: در این تحقیق برای انتخاب تجهیزات کنترلی مناسب و مدیریت آلودگی از روش تصمیم گیری چند معیاره مبتنی بر فازی تاپسیس استفاده شده است. وزن معیارهای تحقیق یعنی معیارهای هزینه، راندمان تصفیه، اندازه، هزینه نگهداری و قابلیت طراحی و ساخت بر اساس روش شانون آنتروپی مشخص شد. تکنولوژیهای کنترل آلودگی هوا با استفاده از تکنیک فازی تاپسیس و بر اساس معیارهای ذکر شده پس از محاسبه ضریب نزدیکی، اولویت بندی و رتبه بندی شدند. یافته ها: نتایج نشان می دهد وزن نهایی معیارهای تحقیق بر اساس نظرات افراد خبره با کمک تکنیک آنتروپی شانون به تفکیک هر آلاینده متفاوت است. میزان اهمیت معیار "راندمان تصفیه کنندگی"، با ضریب وزنی (378/0) برای آلاینده NOX حداکثر وزن را به خود اختصاص داده است. تکنولوژی پلاسمای سرد با ضریب وزنی (نزدیکی) 8129/0 به عنوان مناسب ترین تکنولوژی تصفیه برای آلاینده NOX در صنایع پتروشیمی شناخته شد. با توجه به راندمان تصفیه موثر و انتخابی این تکنولوژی در خصوص آلاینده NOX، مصرف انرژی بسیار کم و ایمن بودن راکتور به دلیل آمپراژ بسیار کم بعنوان گزینه منتخب و مناسب تعیین شده است. پلاسمای شیمیایی به دلیل گران بودن کاتالیست های انتخابی و تولید محصولات جانبی و ناخواسته به عنوان اولویت دوم انتخاب شده است. کاتالیست با ضریب (نزدیکی) 9194/0 برای کنترل SOx و تکنولوژی پلاسمای سرد با ضریب (نزدیکی) 9679/0 بهترین تکنولوژی های کنترلی بر اساس معیارهای تحقیق شناسایی شدند. نتیجه گیری: ناکارآمد بودن نگرش تک بعدی برای تصمیم گیری درست ناکارآمد بوده و جامع نگری برای اتخاذ بهترین تصمیم ها و شیوه های مدیریتی انکار ناپذیر است. تکنیک تاپسیس فازی روشی قابل اعتماد برای دستیابی به تکنولوژی موثر و کار آمد بر اساس معیارهای مختلف و چندگانه است. در این تحقیق، انتخاب تکنولوژیهای کنترل آلودگی مناسب برای آلاینده های NOX، SOx وCO با استفاده از تکنیک تاپسیس آدرس داده شد. شناسایی، اولویت بندی و انتخاب تکنولوژی های مناسب کم هزینه و موثر در زمینه کنترل آلاینده های زیست محیطی بر اساس معیارهای موثر لزوم صرف بهینه منابع پروژه است. بنابراین طرح های کنترلی با کارایی موثر با تاکید بر تکنولوژی های نوین و کارآمد باید تعیین و شناسایی شود.

سابقه و هدف: سلول های بنیادین با دو ویژگی کلیدی توانایی خودبازسازی و پر توان بودن آن ها تعریف می شوند. از آن جا که مکانیسم های کنترل کننده خودبازسازی در سلول های بنیادین مختلف می تواند متفاوت باشد، بررسی بیان ژن های مسؤول خودبازسازی در سلول های مختلف دارای اهمیت بسیار زیادی است. سلول های بنیادین بند ناف به تازگی مورد توجه زیادی قرار گرفته اند، چرا که این سلول ها دارای مزایای زیادی نسبت به سایر سلو ل های بنیادین، برای استفاده در روش های سلول درمانی هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی بیان ژن های خودبازسازی Oct-4، SOx2، Nanog، Bmi-1، SOx-9 و Nucleostemin در سلول های بنیادین مزانشیمی جدا شده از ورید بند ناف انسان می باشد.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. بند ناف ها در شرایط استریل جداسازی و در بافر HBSS به آزمایشگاه انتقال یافتند. سلول های بنیادین مزانشیمی به وسیله تیمار با آنزیم کلاژناز استخراج و بر اساس توانایی چسبیدن به ظروف پلاستیکی و در محیط DMEM حاوی15٪ FBS کشت داده شدند. سپس مارکرهای سطحی CD105، CD45، HLA-DR، CD166،  CD54 و CD34 در این سلول ها بررسی شد و نهایتا بیان ژن های مسوول خودبازسازی با استفاده از روش های RT-PCR و ایمونوسیتوشیمی مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: بررسی فلوسایتومتری مارکرهای سطحی سلول های جداسازی شده نشان داد که این سلول ها برای مارکر CD105 ( SH2 )(98%) مثبت و برای مارکرهای CD34 (%0)، CD54 (%1)، CD45 (%0)، CD106 (%0)، CD166 (%1) و HLA-DR (%0) منفی هستند. هم چنین بررسی های انجام شده، برای اولین بار بیان ژن های Oct-4،  Nanog، Nucleostemin،  Bmi-1 و SOx-9 و عدم بیان ژن SOx-2 را در سلول های بنیادین مزانشیمی ورید بند ناف انسان نشان داد. نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان می دهد مکانیسم هایی که هم اکنون برای عملکرد ژن های Oct-4، SOx-2 و Nanog شناخته شده است، تنها مکانیسم ممکن برای تنظیم خودبازسازی از طریق این ژن ها نیست، بلکه ترکیبی از ژن های دخیل در تنظیم خودبازسازی سلول های بنیادین جنینی و بالغ نیز می تواند برای تنظیم خودبازسازی سلول های بنیادین مورد استفاده قرار بگیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

کوره های صنعتی و نیروگاه ها با مصرف قابل توجه سوخت های فسیلی، نقش عمده ای در تولید آلاینده های هوا دارند. اکسید نیتروژن از جمله این آلاینده ها است. در تحقیق حاضر، اثر هندسه های مختلف در کاهش اکسید نیتروژن (NO) با روش کاهش انتخابی غیرکاتالیستی در دودکش کوره های صنعتی و نیروگاه ها، به صورت عددی بررسی شده است. در این روش، آمونیاک در محدوده دمای بین 1150 تا 1350 کلوین به درون دودکش تزریق شده و با واکنش باNO ، گاز نیتروژن تولید می کند. هندسه مورد استفاده شامل دودکش استوانه ای به طول 500 سانتی متر و قطر پنج سانتی متر می باشد. چهار هندسه تزریق آمونیاک توسط یک نازل، دو نازل، چهار نازل و پاشش توسط یک حلقه در دور دودکش مورد بررسی قرار گرفته است. با بررسی میزان کاهش آلایندگی NO، مشاهده گردید که تزریق با یک نازل نسبت به سایر هندسه ها بازده کمتری در روش SNCR ایجاد می کند. همچنین در ادامه اثر افزایش طول دودکش نیز بررسی شده است. با افزایش طول دودکش مشخص گردید، این عامل تاثیر زیادی بر کاهش پدیده لغزش آمونیاک دارد. برای بررسی اثر زاویه نازل آمونیاک بر بازده SNCR، تزریق در زوایای 75- تا 75 درجه مورد ارزیابی قرار گرفت. مشخص شد با افزایش قدر مطلق زاویه نازل، بازده این پدیده کاهش می یابد. در نهایت تاثیر افزودن سپرک در مسیر جریان مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد با افزودن سپرک زمان و طول مورد نیاز برای انجام واکنش به دلیل اختلاط بهتر کاهش می یابد.